rica etmek

Turkish

Etymology

Compound of rica (“request, demand, wish”) +‎ etmek (“to do, to make”)[1].

Pronunciation
  • IPA(key): /ɾiˈd͡ʒaː.et.mec/
  • Hyphenation: ri‧ca‧et‧mek

Verb

rica etmek (third-person singular simple present rica eder)

  1. (transitive, with ablative) To request, to wish.
    Synonym: ricada bulunmak

Conjugation
Conjugation of rica etmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive rica etmek
impersonal participle imperfective rica eden
perfective rica etmiş
prospective rica edecek
personal participle non-prospective rica ettiğim rica ettiğin rica ettiği rica ettiğimiz rica ettiğiniz rica ettikleri
prospective rica edeceğim rica edeceğin rica edeceği rica edeceğimiz rica edeceğiniz rica edecekleri
verbal noun rica etme
way of doing rica ediş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist rica ederim rica edersin rica eder rica ederiz rica edersiniz rica ederler
imperfective rica ediyorum rica ediyorsun rica ediyor rica ediyoruz rica ediyorsunuz rica ediyorlar
past perfective rica ettim rica ettin rica etti rica ettik rica ettiniz rica ettiler
imperfective rica ediyordum rica ediyordun rica ediyordu rica ediyorduk rica ediyordunuz rica ediyorlardı (or rica ediyordular)
future rica edeceğim rica edeceksin rica edecek rica edeceğiz rica edeceksiniz rica edecekler
inferential perfective rica etmişim rica etmişsin rica etmiş rica etmişiz rica etmişsiniz rica etmişler
aorist rica edermişim rica edermişsin rica edermiş rica edermişiz rica edermişsiniz rica ederlermiş (or rica edermişlar)
imperfective rica ediyormuşum rica ediyormuşsun rica ediyormuş rica ediyormuşuz rica ediyormuşsunuz rica ediyorlarmış
conditional simple rica etsem rica etsen rica etse rica etsek rica etseniz rica etseler
perfective rica etseydim rica etseydin rica etseydi rica etseydik rica etseydiniz rica etseydiler
optative rica edeyim rica edesin rica ede rica edelim rica edesiniz rica edeler
progressive rica etmekteyim rica etmektesin rica etmekte rica etmekteyiz rica etmektesiniz rica etmekteler
necessitative rica etmeliyim rica etmelisin rica etmeli rica etmeliyiz rica etmelisiniz rica etmeliler
imperative rica et rica etsin rica edin (or rica ediniz) rica etsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist rica eder miyim? rica eder misin? rica eder mi? rica eder miyiz? rica eder misiniz? rica ederler mi?
imperfective rica ediyor muyum? rica ediyor musun? rica ediyor mu? rica ediyor muyuz? rica ediyor musunuz? rica ediyorlar mı?
past perfective rica ettim mi? rica ettin mi? rica etti mi? rica ettik mi? rica ettiniz mi? rica ettiler mi?
imperfective rica ediyor muydum? rica ediyor muydun? rica ediyor muydu? rica ediyor muyduk? rica ediyor muydunuz? rica ediyorlar mıydı?
future rica edecek miyim? rica edecek misin? rica edecek mi? rica edecek miyiz? rica edecek misiniz? rica edecekler mi?
inferential perfective rica etmiş miyim? rica etmiş misin? rica etmiş mi? rica etmiş miyiz? rica etmiş misiniz? rica etmişler mi?
aorist rica eder miymişim? rica eder miymişsin? rica eder miymiş? rica eder miymişiz? rica eder miymişsiniz? rica ederler miymiş?
imperfective rica ediyor muymuşum? rica ediyor muymuşsun? rica ediyor muymuş? rica ediyor muymuşuz? rica ediyor muymuşsunuz? rica ediyorlar mıymış?
conditional simple rica etsem mi? rica etsen mi? rica etse mi? rica etsek mi? rica etseniz mi? rica etseler mi?
perfective rica etse miydim? rica etse miydin? rica etse miydi? rica etse miydik? rica etse miydiniz? rica etseler miydi?
progressive rica etmekte

miyim?

 rica etmekte misin? rica etmekte mi? rica etmekte miyiz? rica etmekte misiniz? rica etmekteler mi?
necessitative rica etmeli

miyim?

 rica etmeli misin? rica etmeli mi? rica etmeli miyiz? rica etmeli misiniz? rica etmeliler mi?
Negative declarative
infinitive rica etmemek
impersonal participle imperfective rica etmeyen
perfective rica etmemiş
prospective rica etmeyecek
personal participle non-prospective rica etmediğim rica etmediğin rica etmediği rica etmediğimiz rica etmediğiniz rica etmedikleri
prospective rica etmeyeceğim rica etmeyeceğin rica etmeyeceği rica etmeyeceğimiz rica etmeyeceğiniz rica etmeyecekleri
verbal noun rica etmeme
way of doing rica etmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist rica etmem rica etmezsin rica etmez rica etmeyiz rica etmezsiniz rica etmezler
imperfective rica etmiyorum rica etmiyorsun rica etmiyor rica etmiyoruz rica etmiyorsunuz rica etmiyorlar
past perfective rica etmedim rica etmedin rica etmedi rica etmedik rica etmediniz rica etmediler
imperfective rica etmiyordum rica etmiyordun rica etmiyordu rica etmiyorduk rica etmiyordunuz rica etmiyorlardı
future rica etmeyeceğim rica etmeyeceksin rica etmeyecek rica etmeyeceğiz rica etmeyeceksiniz rica etmeyecekler
inferential perfective rica etmemişim rica etmemişsin rica etmemiş rica etmemişiz rica etmemişsiniz rica etmemişler
aorist rica etmezmişim rica etmezmişsin rica etmezmiş rica etmezmişiz rica etmezmişsiniz rica etmezlermiş
imperfective rica etmiyormuşum rica etmiyormuşsun rica etmiyormuş rica etmiyormuşuz rica etmiyormuşsunuz rica etmiyorlarmış
conditional simple rica etmesem rica etmesen rica etmese rica etmesek rica etmeseniz rica etmeseler
perfective rica etmeseydim rica etmeseydin rica etmeseydi rica etmeseydik rica etmeseydiniz rica etmeseydiler
optative rica etmeyeyim rica etmeyesin rica etmeye rica etmeyelim rica etmeyesiniz rica etmeyeler
progressive rica etmemekteyim rica etmemektesin rica etmemekte rica etmemekteyiz rica etmemektesiniz rica etmemekteler
necessitative rica etmemeliyim rica etmemelisin rica etmemeli rica etmemeliyiz rica etmemelisiniz rica etmemeliler
imperative rica etme rica etmesin rica etmeyin (or rica etmeyiniz) rica etmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist rica etmez miyim? rica etmez misin? rica etmez mi? rica etmez miyiz? rica etmez misiniz? rica etmezler mi?
imperfective rica etmiyor muyum? rica etmiyor musun? rica etmiyor mu? rica etmiyor muyuz? rica etmiyor musunuz? rica etmiyorlar mı?
past perfective rica etmedim mi? rica etmedin mi? rica etmedi mi? rica etmedik mi? rica etmediniz mi? rica etmediler mi?
imperfective rica etmiyor muydum? rica etmiyor muydun? rica etmiyor muydu? rica etmiyor muyduk? rica etmiyor muydunuz? rica etmiyorlar mıydı?
future rica etmeyecek miyim? rica etmeyecek misin? rica etmeyecek mi? rica etmeyecek miyiz? rica etmeyecek misiniz? rica etmeyecekler mi?
inferential perfective rica etmemiş miyim? rica etmemiş misin? rica etmemiş mi? rica etmemiş miyiz? rica etmemiş misiniz? rica etmemişler mi?
aorist rica etmez miymişim? rica etmez miymişsin? rica etmez mimiş? rica etmez miymişiz? rica etmez miymişsiniz? rica etmezler miymiş?
imperfective rica etmiyor muymuşum? rica etmiyor muymuşsun? rica etmiyor muymuş? rica etmiyor muymuşuz? rica etmiyor muymuşsunuz? rica etmiyorlar mıymış?
conditional simple rica etmesem mi? rica etmesen mi? rica etmese mi? rica etmesek mi? rica etmeseniz mi? rica etmeseler mi?
perfective rica etmese miydim? rica etmese miydin? rica etmese miydi? rica etmese miydik? rica etmese miydiniz? rica etmeseler miydi?
progressive rica etmemekte miyim? rica etmemekte misin? rica etmemekte mi? rica etmemekte miyiz? rica etmemekte misiniz? rica etmemekteler mi?
necessitative rica etmemeli miyim? rica etmemeli misin? rica etmemeli mi? rica etmemeli miyiz? rica etmemeli misiniz? rica etmemeliler mi?

References
  1. Nişanyan, Sevan (2002–), “rica”, in Nişanyan Sözlük

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.