rozkrzyczany
Polish
Etymology
From rozkrzyczeć + -any.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔ.skʂɨˈt͡ʂa.nɨ/
Adjective
rozkrzyczany (comparative bardziej rozkrzyczany, superlative najbardziej rozkrzyczany)
Declension
declension of rozkrzyczany
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | rozkrzyczany | rozkrzyczane | rozkrzyczana | rozkrzyczani | rozkrzyczane | ||
| genitive | rozkrzyczanego | rozkrzyczanej | rozkrzyczanych | ||||
| dative | rozkrzyczanemu | rozkrzyczanym | |||||
| accusative | rozkrzyczanego | rozkrzyczany | rozkrzyczane | rozkrzyczaną | rozkrzyczanych | rozkrzyczane | |
| instrumental | rozkrzyczanym | rozkrzyczanymi | |||||
| locative | rozkrzyczanej | rozkrzyczanych | |||||
Further reading
- rozkrzyczany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozkrzyczany in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.