rozpatrzenie

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔ.spatˈʂɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)

Etymology 1

From rozpatrzyć +‎ -enie.

Noun

rozpatrzenie n

  1. verbal noun of rozpatrzyć

Etymology 2

From rozpatrzeć +‎ -enie.

Noun

rozpatrzenie n

  1. verbal noun of rozpatrzeć
Declension
declension of rozpatrzenie
singular
nominative rozpatrzenie
genitive rozpatrzenia
dative rozpatrzeniu
accusative rozpatrzenie
instrumental rozpatrzeniem
locative rozpatrzeniu
vocative rozpatrzenie

Further reading
  • rozpatrzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpatrzenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.