rozporządzanie
Polish
Etymology
From rozporządzać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔ.spɔ.ʐɔnˈd͡za.ɲɛ/
Declension
declension of rozporządzanie
| singular | |
|---|---|
| nominative | rozporządzanie |
| genitive | rozporządzania |
| dative | rozporządzaniu |
| accusative | rozporządzanie |
| instrumental | rozporządzaniem |
| locative | rozporządzaniu |
| vocative | rozporządzanie |
Further reading
- rozporządzanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozporządzanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.