skombinować
Polish
Etymology
From s- + kombinować.
Pronunciation
- IPA(key): /skɔm.biˈnɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: skom‧bi‧no‧wać
Verb
skombinować pf (imperfective kombinować)
- (transitive) to combine
- (transitive, colloquial) to rustle up, to wangle
- (transitive, colloquial) to figure out, to infer
Conjugation
Conjugation of skombinować pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | skombinować | |||||
| future tense | 1st | skombinuję | skombinujemy | |||
| 2nd | skombinujesz | skombinujecie | ||||
| 3rd | skombinuje | skombinują | ||||
| impersonal | skombinuje się | |||||
| past tense | 1st | skombinowałem | skombinowałam | skombinowaliśmy | skombinowałyśmy | |
| 2nd | skombinowałeś | skombinowałaś | skombinowaliście | skombinowałyście | ||
| 3rd | skombinował | skombinowała | skombinowało | skombinowali | skombinowały | |
| impersonal | skombinowano | |||||
| conditional | 1st | skombinowałbym | skombinowałabym | skombinowalibyśmy | skombinowałybyśmy | |
| 2nd | skombinowałbyś | skombinowałabyś | skombinowalibyście | skombinowałybyście | ||
| 3rd | skombinowałby | skombinowałaby | skombinowałoby | skombinowaliby | skombinowałyby | |
| impersonal | skombinowano by | |||||
| imperative | 1st | niech skombinuję | skombinujmy | |||
| 2nd | skombinuj | skombinujcie | ||||
| 3rd | niech skombinuje | niech skombinują | ||||
| passive adjectival participle | skombinowany | skombinowana | skombinowane | skombinowani | skombinowane | |
| anterior adverbial participle | skombinowawszy | |||||
| verbal noun | skombinowanie | |||||
Further reading
- skombinować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skombinować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.