kombinować

Polish

Etymology

Borrowed from French combiner + -ować, from Late Latin combīnāre, from Latin combīnō. Doublet of kombinerki.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔm.biˈnɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: kom‧bi‧no‧wać

Verb

kombinować impf (perfective skombinować)

  1. (transitive) to combine
  2. (transitive, colloquial) to rustle up, to wangle
  3. (transitive, colloquial) to figure out, to infer

kombinować impf (perfective wykombinować)

  1. (transitive, colloquial) to get creative (try to resolve a problem with unusual ways)
    Józek kombinował jak wykorzystać swój stary toster i przerobił go na grzejnik. ― Józek got clever with his old toaster and he turned it into a heater.
  2. (transitive, colloquial) to get up to something, to cheat, to trick

Conjugation
Conjugation of kombinować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kombinować
present tense 1st kombinuję kombinujemy
2nd kombinujesz kombinujecie
3rd kombinuje kombinują
impersonal kombinuje się
past tense 1st kombinowałem kombinowałam kombinowaliśmy kombinowałyśmy
2nd kombinowałeś kombinowałaś kombinowaliście kombinowałyście
3rd kombinował kombinowała kombinowało kombinowali kombinowały
impersonal kombinowano
future tense 1st będę kombinował,
będę kombinować
 będę kombinowała,
będę kombinować
 będziemy kombinowali,
będziemy kombinować
 będziemy kombinowały,
będziemy kombinować
2nd będziesz kombinował,
będziesz kombinować
 będziesz kombinowała,
będziesz kombinować
 będziecie kombinowali,
będziecie kombinować
 będziecie kombinowały,
będziecie kombinować
3rd będzie kombinował,
będzie kombinować
 będzie kombinowała,
będzie kombinować
 będzie kombinowało,
będzie kombinować
 będą kombinowali,
będą kombinować
 będą kombinowały,
będą kombinować
impersonal będzie kombinować się
conditional 1st kombinowałbym kombinowałabym kombinowalibyśmy kombinowałybyśmy
2nd kombinowałbyś kombinowałabyś kombinowalibyście kombinowałybyście
3rd kombinowałby kombinowałaby kombinowałoby kombinowaliby kombinowałyby
impersonal kombinowano by
imperative 1st niech kombinuję kombinujmy
2nd kombinuj kombinujcie
3rd niech kombinuje niech kombinują
active adjectival participle kombinujący kombinująca kombinujące kombinujący kombinujące
passive adjectival participle kombinowany kombinowana kombinowane kombinowani kombinowane
contemporary adverbial participle kombinując
verbal noun kombinowanie

Further reading
  • kombinować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kombinować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.