sporzyć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɔ.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: spo‧rzyć
  • Homophone: spożyć

Etymology 1

From spór +‎ -yć. Compare Russian спо́рить (spóritʹ) and Serbo-Croatian спо̀рити.

Verb

sporzyć impf

  1. (obsolete, intransitive or reflexive) to argue; to feud, to quarrel
Conjugation
Conjugation of sporzyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sporzyć
present tense 1st sporzę sporzymy
2nd sporzysz sporzycie
3rd sporzy sporzą
impersonal sporzy się
past tense 1st sporzyłem sporzyłam sporzyliśmy sporzyłyśmy
2nd sporzyłeś sporzyłaś sporzyliście sporzyłyście
3rd sporzył sporzyła sporzyło sporzyli sporzyły
impersonal sporzono
future tense 1st będę sporzył,
będę sporzyć
 będę sporzyła,
będę sporzyć
 będziemy sporzyli,
będziemy sporzyć
 będziemy sporzyły,
będziemy sporzyć
2nd będziesz sporzył,
będziesz sporzyć
 będziesz sporzyła,
będziesz sporzyć
 będziecie sporzyli,
będziecie sporzyć
 będziecie sporzyły,
będziecie sporzyć
3rd będzie sporzył,
będzie sporzyć
 będzie sporzyła,
będzie sporzyć
 będzie sporzyło,
będzie sporzyć
 będą sporzyli,
będą sporzyć
 będą sporzyły,
będą sporzyć
impersonal będzie sporzyć się
conditional 1st sporzyłbym sporzyłabym sporzylibyśmy sporzyłybyśmy
2nd sporzyłbyś sporzyłabyś sporzylibyście sporzyłybyście
3rd sporzyłby sporzyłaby sporzyłoby sporzyliby sporzyłyby
impersonal sporzono by
imperative 1st niech sporzę spórzmy
2nd spórz spórzcie
3rd niech sporzy niech sporzą
active adjectival participle sporzący sporząca sporzące sporzący sporzące
contemporary adverbial participle sporząc
verbal noun sporzenie
adjective
verb

Etymology 2

Equivalent to spory +‎ -yć. Compare Czech spořit.

Verb

sporzyć impf

  1. (obsolete, transitive) to multiply; to increase; to enlarge
  2. (obsolete, transitive) to bless (to confer blessing upon)
Conjugation
Conjugation of sporzyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sporzyć
present tense 1st sporzę sporzymy
2nd sporzysz sporzycie
3rd sporzy sporzą
impersonal sporzy się
past tense 1st sporzyłem sporzyłam sporzyliśmy sporzyłyśmy
2nd sporzyłeś sporzyłaś sporzyliście sporzyłyście
3rd sporzył sporzyła sporzyło sporzyli sporzyły
impersonal sporzono
future tense 1st będę sporzył,
będę sporzyć
 będę sporzyła,
będę sporzyć
 będziemy sporzyli,
będziemy sporzyć
 będziemy sporzyły,
będziemy sporzyć
2nd będziesz sporzył,
będziesz sporzyć
 będziesz sporzyła,
będziesz sporzyć
 będziecie sporzyli,
będziecie sporzyć
 będziecie sporzyły,
będziecie sporzyć
3rd będzie sporzył,
będzie sporzyć
 będzie sporzyła,
będzie sporzyć
 będzie sporzyło,
będzie sporzyć
 będą sporzyli,
będą sporzyć
 będą sporzyły,
będą sporzyć
impersonal będzie sporzyć się
conditional 1st sporzyłbym sporzyłabym sporzylibyśmy sporzyłybyśmy
2nd sporzyłbyś sporzyłabyś sporzylibyście sporzyłybyście
3rd sporzyłby sporzyłaby sporzyłoby sporzyliby sporzyłyby
impersonal sporzono by
imperative 1st niech sporzę spórzmy
2nd spórz spórzcie
3rd niech sporzy niech sporzą
active adjectival participle sporzący sporząca sporzące sporzący sporzące
passive adjectival participle sporzony sporzona sporzone sporzeni sporzone
contemporary adverbial participle sporząc
verbal noun sporzenie
Derived terms
verbs
pronoun

Further reading
  • sporzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sporzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.