tîiş
Khalaj
Perso-Arabic | تییش |
---|
Etymology
From Proto-Turkic *tīĺ (“tooth”).
Pronunciation
- IPA(key): /tiː(ì̯)ʃ/, /ˈtii̯ʃ/
Declension
Declension of tîiş
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | tîiş | tîişlər |
genitive | tîişiyn | tîişləriyn |
dative | tîişkə | tîişlərkə |
definite accusative | tîişi | tîişləri |
locative | tîişçə | tîişlərçə |
ablative | tîişdə(n) | tîişlərdə(n) |
instrumental | tîişlə(n) | tîişlərlə(n) |
equative | tîişvâra | tîişlərvâra |
quantitative | tîişqadar | tîişlərqadar |
References
- Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.