trafiać

Polish

From trafić +‎ -ać.

trafiać impf (perfective trafić)

(intransitive) to hit (touch in the right place) [+ w (accusative) = something]
(transitive or intransitive) to reach, to get to [+ do (genitive) = somewhere]
(intransitive) to come across, to find, to run into [+ na (accusative) = something]
(reflexive, colloquial) to happen unexpectedly
(reflexive, colloquial) to come unexpectedly
(reflexive, colloquial) to occur from time to time

Conjugation of trafiać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		trafiać
present tense	1^st	trafiam			trafiamy
	2^nd	trafiasz			trafiacie
	3^rd	trafia			trafiają
	impersonal	trafia się
past tense	1^st	trafiałem	trafiałam		trafialiśmy	trafiałyśmy
	2^nd	trafiałeś	trafiałaś		trafialiście	trafiałyście
	3^rd	trafiał	trafiała	trafiało	trafiali	trafiały
	impersonal	trafiano
future tense	1^st	będę trafiał, będę trafiać	będę trafiała, będę trafiać		będziemy trafiali, będziemy trafiać	będziemy trafiały, będziemy trafiać
	2^nd	będziesz trafiał, będziesz trafiać	będziesz trafiała, będziesz trafiać		będziecie trafiali, będziecie trafiać	będziecie trafiały, będziecie trafiać
	3^rd	będzie trafiał, będzie trafiać	będzie trafiała, będzie trafiać	będzie trafiało, będzie trafiać	będą trafiali, będą trafiać	będą trafiały, będą trafiać
	impersonal	będzie trafiać się
conditional	1^st	trafiałbym	trafiałabym		trafialibyśmy	trafiałybyśmy
	2^nd	trafiałbyś	trafiałabyś		trafialibyście	trafiałybyście
	3^rd	trafiałby	trafiałaby	trafiałoby	trafialiby	trafiałyby
	impersonal	trafiano by
imperative	1^st	niech trafiam			trafiajmy
	2^nd	trafiaj			trafiajcie
	3^rd	niech trafia			niech trafiają
active adjectival participle		trafiający	trafiająca	trafiające	trafiający	trafiające
passive adjectival participle		trafiany	trafiana	trafiane	trafiani	trafiane
contemporary adverbial participle		trafiając
verbal noun		trafianie