urobić

Polish

From u- +‎ robić.

urobić pf (imperfective urabiać)

(transitive) to shape, to form, to mould
(transitive, figuratively) to shape, to influence, to develop
(transitive, colloquial) to twist someone's arm, to work on, to cajole
(transitive, mining) to separate the mined material (e.g. coal, ore, salt) from the bed
(reflexive) to take shape, to form
(reflexive, colloquial) to overwork oneself, to tire oneself out
Synonyms: napracować się, narobić się

Conjugation of urobić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		urobić
future tense	1^st	urobię			urobimy
	2^nd	urobisz			urobicie
	3^rd	urobi			urobią
	impersonal	urobi się
past tense	1^st	urobiłem	urobiłam		urobiliśmy	urobiłyśmy
	2^nd	urobiłeś	urobiłaś		urobiliście	urobiłyście
	3^rd	urobił	urobiła	urobiło	urobili	urobiły
	impersonal	urobiono
conditional	1^st	urobiłbym	urobiłabym		urobilibyśmy	urobiłybyśmy
	2^nd	urobiłbyś	urobiłabyś		urobilibyście	urobiłybyście
	3^rd	urobiłby	urobiłaby	urobiłoby	urobiliby	urobiłyby
	impersonal	urobiono by
imperative	1^st	niech urobię			uróbmy
	2^nd	urób			uróbcie
	3^rd	niech urobi			niech urobią
passive adjectival participle		urobiony	urobiona	urobione	urobieni	urobione
anterior adverbial participle		urobiwszy
verbal noun		urobienie