usprawiedliwienie
Polish
Etymology
From usprawiedliwić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.spra.vʲɛd.lʲiˈvʲɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Declension
declension of usprawiedliwienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
| genitive | usprawiedliwienia | usprawiedliwień |
| dative | usprawiedliwieniu | usprawiedliwieniom |
| accusative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
| instrumental | usprawiedliwieniem | usprawiedliwieniami |
| locative | usprawiedliwieniu | usprawiedliwieniach |
| vocative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
Further reading
- usprawiedliwienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- usprawiedliwienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.