wegetacja

Polish

Etymology

From Latin vegetatio.

Pronunciation

IPA^(key): /vɛ.ɡɛˈtat͡s.ja/
Audio (file)
Rhymes: -at͡sja
Syllabification: we‧ge‧tac‧ja

Noun

wegetacja f

vegetation
vegetating (living or spending a period of time in a dull, inactive, unchallenging way)

Declension

Declension of wegetacja

	singular
nominative	wegetacja
genitive	wegetacji
dative	wegetacji
accusative	wegetację
instrumental	wegetacją
locative	wegetacji
vocative	wegetacjo

Derived terms

adjectives

wegetacyjny
wegetatywny

adverb

wegetatywnie

noun

wegetatywność

verb

wegetować

Further reading

wegetacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wegetacja in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.