wiarołomca

Polish

Etymology

From wiara +‎ -o- +‎ łomić +‎ -ca.

Pronunciation

IPA^(key): /vja.rɔˈwɔm.t͡sa/
Audio (file)
Rhymes: -ɔmt͡sa
Syllabification: wia‧ro‧łom‧ca

Noun

wiarołomca m pers

traitor

Declension

Declension of wiarołomca

	singular	plural
nominative	wiarołomca	wiarołomcy
genitive	wiarołomcy	wiarołomców
dative	wiarołomcy	wiarołomcom
accusative	wiarołomcę	wiarołomców
instrumental	wiarołomcą	wiarołomcami
locative	wiarołomcy	wiarołomcach
vocative	wiarołomco	wiarołomcy

Related terms

Further reading

wiarołomca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wiarołomca in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.