wozić

Polish

Inherited from Old Polish wozić, from Proto-Slavic *vozìti, from Proto-Balto-Slavic *wáźīˀtei, from Proto-Indo-European *woǵʰ-éye-ti, causative/iterative of *weǵʰ- (“to transport”). Cognate with Gothic 𐍅𐌰𐌲𐌾𐌰𐌽 (wagjan), English wedge and Ancient Greek ὀχέομαι (okhéomai, “to be borne or carried”).

wozić impf (indeterminate, imperfective determinate wieźć, perfective powieźć)

(transitive, automotive, transport) to bring, to carry, to drive, to take, to transport by vehicle

Conjugation of wozić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wozić
present tense	1^st	wożę			wozimy
	2^nd	wozisz			wozicie
	3^rd	wozi			wożą
	impersonal	wozi się
past tense	1^st	woziłem	woziłam		woziliśmy	woziłyśmy
	2^nd	woziłeś	woziłaś		woziliście	woziłyście
	3^rd	woził	woziła	woziło	wozili	woziły
	impersonal	wożono
future tense	1^st	będę woził, będę wozić	będę woziła, będę wozić		będziemy wozili, będziemy wozić	będziemy woziły, będziemy wozić
	2^nd	będziesz woził, będziesz wozić	będziesz woziła, będziesz wozić		będziecie wozili, będziecie wozić	będziecie woziły, będziecie wozić
	3^rd	będzie woził, będzie wozić	będzie woziła, będzie wozić	będzie woziło, będzie wozić	będą wozili, będą wozić	będą woziły, będą wozić
	impersonal	będzie wozić się
conditional	1^st	woziłbym	woziłabym		wozilibyśmy	woziłybyśmy
	2^nd	woziłbyś	woziłabyś		wozilibyście	woziłybyście
	3^rd	woziłby	woziłaby	woziłoby	woziliby	woziłyby
	impersonal	wożono by
imperative	1^st	niech wożę			woź/wóźmy
	2^nd	woź/wóź			woź/wóźcie
	3^rd	niech wozi			niech wożą
active adjectival participle		wożący	wożąca	wożące	wożący	wożące
passive adjectival participle		wożony	wożona	wożone	wożeni	wożone
contemporary adverbial participle		wożąc
verbal noun		wożenie

verbs

adjectives

nouns