wtóry

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wtóry, from Proto-Slavic *vъtorъ.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈftu.rɨ/
Audio (file)
Rhymes: -urɨ
Syllabification: wtó‧ry

Numeral

wtóry m

(obsolete) second
Synonym: drugi

Declension

Declension of wtóry

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	wtóry		wtóre	wtóra	wtórzy	wtóre
genitive	wtórego			wtórej	wtórych
dative	wtóremu			wtórej	wtórym
accusative	wtórego	wtóry	wtóre	wtórą	wtórych	wtóre
instrumental	wtórym			wtórą	wtórymi
locative	wtórym			wtórej	wtórych

Derived terms

adjectives

nouns

powtórka
wtorek
Wtórek
wtórnik
wtórność

numeral

półtora

verbs

Further reading

wtóry in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wtóry in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.