wyścigać

Polish

Etymology

From wy- +‎ ścigać. First attested in the 16th century.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈɕt͡ɕi.ɡat͡ɕ/
  • Rhymes: -iɡat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ści‧gać

Verb

wyścigać impf (perfective wyścignąć)

  1. (transitive, colloquial) to beat, to surpass (to outperform someone in some competition)
  2. (transitive, archaic) to drive out, to expel, to banish [+ z (genitive) = from what]
    Synonym: wypędzać

Conjugation
Conjugation of wyścigać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyścigać
present tense 1st wyścigam wyścigamy
2nd wyścigasz wyścigacie
3rd wyściga wyścigają
impersonal wyściga się
past tense 1st wyścigałem wyścigałam wyścigaliśmy wyścigałyśmy
2nd wyścigałeś wyścigałaś wyścigaliście wyścigałyście
3rd wyścigał wyścigała wyścigało wyścigali wyścigały
impersonal wyścigano
future tense 1st będę wyścigał,
będę wyścigać
 będę wyścigała,
będę wyścigać
 będziemy wyścigali,
będziemy wyścigać
 będziemy wyścigały,
będziemy wyścigać
2nd będziesz wyścigał,
będziesz wyścigać
 będziesz wyścigała,
będziesz wyścigać
 będziecie wyścigali,
będziecie wyścigać
 będziecie wyścigały,
będziecie wyścigać
3rd będzie wyścigał,
będzie wyścigać
 będzie wyścigała,
będzie wyścigać
 będzie wyścigało,
będzie wyścigać
 będą wyścigali,
będą wyścigać
 będą wyścigały,
będą wyścigać
impersonal będzie wyścigać się
conditional 1st wyścigałbym wyścigałabym wyścigalibyśmy wyścigałybyśmy
2nd wyścigałbyś wyścigałabyś wyścigalibyście wyścigałybyście
3rd wyścigałby wyścigałaby wyścigałoby wyścigaliby wyścigałyby
impersonal wyścigano by
imperative 1st niech wyścigam wyścigajmy
2nd wyścigaj wyścigajcie
3rd niech wyściga niech wyścigają
active adjectival participle wyścigający wyścigająca wyścigające wyścigający wyścigające
passive adjectival participle wyścigany wyścigana wyścigane wyścigani wyścigane
contemporary adverbial participle wyścigając
verbal noun wyściganie

Verb

wyścigać impf

  1. (reflexive) to race at will
  2. (reflexive, colloquial) to try one's best in order to outperform [+ w (locative) = at what]

Conjugation
Conjugation of wyścigać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyścigać
present tense 1st wyścigam wyścigamy
2nd wyścigasz wyścigacie
3rd wyściga wyścigają
impersonal wyściga się
past tense 1st wyścigałem wyścigałam wyścigaliśmy wyścigałyśmy
2nd wyścigałeś wyścigałaś wyścigaliście wyścigałyście
3rd wyścigał wyścigała wyścigało wyścigali wyścigały
impersonal wyścigano
future tense 1st będę wyścigał,
będę wyścigać
 będę wyścigała,
będę wyścigać
 będziemy wyścigali,
będziemy wyścigać
 będziemy wyścigały,
będziemy wyścigać
2nd będziesz wyścigał,
będziesz wyścigać
 będziesz wyścigała,
będziesz wyścigać
 będziecie wyścigali,
będziecie wyścigać
 będziecie wyścigały,
będziecie wyścigać
3rd będzie wyścigał,
będzie wyścigać
 będzie wyścigała,
będzie wyścigać
 będzie wyścigało,
będzie wyścigać
 będą wyścigali,
będą wyścigać
 będą wyścigały,
będą wyścigać
impersonal będzie wyścigać się
conditional 1st wyścigałbym wyścigałabym wyścigalibyśmy wyścigałybyśmy
2nd wyścigałbyś wyścigałabyś wyścigalibyście wyścigałybyście
3rd wyścigałby wyścigałaby wyścigałoby wyścigaliby wyścigałyby
impersonal wyścigano by
imperative 1st niech wyścigam wyścigajmy
2nd wyścigaj wyścigajcie
3rd niech wyściga niech wyścigają
active adjectival participle wyścigający wyścigająca wyścigające wyścigający wyścigające
contemporary adverbial participle wyścigając
verbal noun wyściganie

Derived terms
adjective
  • wyścigowy
adverb
  • wyścigowo
nouns

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.