wybawiać

Polish

From wybawić +‎ -ać.

wybawiać impf (perfective wybawić)

(transitive) to deliver, to save [+ z (genitive) = from something] or [+ od (genitive) = from something]
Synonym: zbawiać
(reflexive) to trip the light fantastic, to have the time of one's life

Conjugation of wybawiać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wybawiać
present tense	1^st	wybawiam			wybawiamy
	2^nd	wybawiasz			wybawiacie
	3^rd	wybawia			wybawiają
	impersonal	wybawia się
past tense	1^st	wybawiałem	wybawiałam		wybawialiśmy	wybawiałyśmy
	2^nd	wybawiałeś	wybawiałaś		wybawialiście	wybawiałyście
	3^rd	wybawiał	wybawiała	wybawiało	wybawiali	wybawiały
	impersonal	wybawiano
future tense	1^st	będę wybawiał, będę wybawiać	będę wybawiała, będę wybawiać		będziemy wybawiali, będziemy wybawiać	będziemy wybawiały, będziemy wybawiać
	2^nd	będziesz wybawiał, będziesz wybawiać	będziesz wybawiała, będziesz wybawiać		będziecie wybawiali, będziecie wybawiać	będziecie wybawiały, będziecie wybawiać
	3^rd	będzie wybawiał, będzie wybawiać	będzie wybawiała, będzie wybawiać	będzie wybawiało, będzie wybawiać	będą wybawiali, będą wybawiać	będą wybawiały, będą wybawiać
	impersonal	będzie wybawiać się
conditional	1^st	wybawiałbym	wybawiałabym		wybawialibyśmy	wybawiałybyśmy
	2^nd	wybawiałbyś	wybawiałabyś		wybawialibyście	wybawiałybyście
	3^rd	wybawiałby	wybawiałaby	wybawiałoby	wybawialiby	wybawiałyby
	impersonal	wybawiano by
imperative	1^st	niech wybawiam			wybawiajmy
	2^nd	wybawiaj			wybawiajcie
	3^rd	niech wybawia			niech wybawiają
active adjectival participle		wybawiający	wybawiająca	wybawiające	wybawiający	wybawiające
passive adjectival participle		wybawiany	wybawiana	wybawiane	wybawiani	wybawiane
contemporary adverbial participle		wybawiając
verbal noun		wybawianie

nouns

adjective

noun

verb