wykombinować

Polish

Etymology

From wy- +‎ kombinować.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.kɔm.biˈnɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kom‧bi‧no‧wać

Verb

wykombinować pf (imperfective kombinować)

  1. (transitive, colloquial) to get creative (try to resolve a problem with unusual ways)
  2. (transitive, colloquial) to get up to something, to cheat, to trick

Conjugation
Conjugation of wykombinować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykombinować
future tense 1st wykombinuję wykombinujemy
2nd wykombinujesz wykombinujecie
3rd wykombinuje wykombinują
impersonal wykombinuje się
past tense 1st wykombinowałem wykombinowałam wykombinowaliśmy wykombinowałyśmy
2nd wykombinowałeś wykombinowałaś wykombinowaliście wykombinowałyście
3rd wykombinował wykombinowała wykombinowało wykombinowali wykombinowały
impersonal wykombinowano
conditional 1st wykombinowałbym wykombinowałabym wykombinowalibyśmy wykombinowałybyśmy
2nd wykombinowałbyś wykombinowałabyś wykombinowalibyście wykombinowałybyście
3rd wykombinowałby wykombinowałaby wykombinowałoby wykombinowaliby wykombinowałyby
impersonal wykombinowano by
imperative 1st niech wykombinuję wykombinujmy
2nd wykombinuj wykombinujcie
3rd niech wykombinuje niech wykombinują
passive adjectival participle wykombinowany wykombinowana wykombinowane wykombinowani wykombinowane
anterior adverbial participle wykombinowawszy
verbal noun wykombinowanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.