wynik

Polish

Etymology

Deverbal from wynikać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɲik
  • Syllabification: wy‧nik

Noun

wynik m inan

  1. result ((that which results)
  2. score (of a test or game)
  3. effect

Declension
Declension of wynik
singular plural
nominative wynik wyniki
genitive wyniku wyników
dative wynikowi wynikom
accusative wynik wyniki
instrumental wynikiem wynikami
locative wyniku wynikach
vocative wyniku wyniki

Derived terms
preposition

Further reading
  • wynik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wynik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.