wysiąść

Polish

From wy- +‎ siąść.

wysiąść pf (imperfective wysiadać)

(intransitive) to get out (of e.g. a car), to get off (e.g. a bus), to disembark, to detrain, to deplane
(intransitive, colloquial) to break, to break down, to give out
Synonym: zepsuć się

Conjugation of wysiąść pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wysiąść
future tense	1^st	wysiądę			wysiądziemy
	2^nd	wysiądziesz			wysiądziecie
	3^rd	wysiądzie			wysiądą
	impersonal	wysiądzie się
past tense	1^st	wysiadłem	wysiadłam		wysiedliśmy	wysiadłyśmy
	2^nd	wysiadłeś	wysiadłaś		wysiedliście	wysiadłyście
	3^rd	wysiadł	wysiadła	wysiadło	wysiedli	wysiadły
	impersonal	wysiądnięto
conditional	1^st	wysiadłbym	wysiadłabym		wysiedlibyśmy	wysiadłybyśmy
	2^nd	wysiadłbyś	wysiadłabyś		wysiedlibyście	wysiadłybyście
	3^rd	wysiadłby	wysiadłaby	wysiadłoby	wysiedliby	wysiadłyby
	impersonal	wysiądnięto by
imperative	1^st	niech wysiądę			wysiądźmy
	2^nd	wysiądź			wysiądźcie
	3^rd	niech wysiądzie			niech wysiądą
anterior adverbial participle		wysiadłszy
verbal noun		wysiądnięcie