wzgardziciel

Polish

Etymology

From wzgardzić +‎ -ciel.

Pronunciation
  • IPA(key): /vzɡarˈd͡ʑi.t͡ɕɛl/
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: wzgar‧dzi‧ciel

Noun

wzgardziciel m pers

  1. scorner, disdainer
    Synonym: pogardziciel

Declension
Declension of wzgardziciel
singular plural
nominative wzgardziciel wzgardziciele
genitive wzgardziciela wzgardzicieli
dative wzgardzicielowi wzgardzicielom
accusative wzgardziciela wzgardzicieli
instrumental wzgardzicielem wzgardzicielami
locative wzgardzicielu wzgardzicielach
vocative wzgardzicielu wzgardziciele
adjective
adverb
nouns
verbs

Further reading
  • wzgardziciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wzgardziciel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.