zahuczeć

Polish

Etymology

From za- +‎ huczeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈxu.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: za‧hu‧czeć

Verb

zahuczeć pf (imperfective huczeć)

  1. (intransitive) to make a low, resonant sound
  2. (intransitive) to pound of a head, to hurt very badly

Conjugation
Conjugation of zahuczeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zahuczeć
future tense 1st zahuczę zahuczymy
2nd zahuczysz zahuczycie
3rd zahuczy zahuczą
impersonal zahuczy się
past tense 1st zahuczałem zahuczałam zahuczeliśmy zahuczałyśmy
2nd zahuczałeś zahuczałaś zahuczeliście zahuczałyście
3rd zahuczał zahuczała zahuczało zahuczeli zahuczały
impersonal zahuczano
conditional 1st zahuczałbym zahuczałabym zahuczelibyśmy zahuczałybyśmy
2nd zahuczałbyś zahuczałabyś zahuczelibyście zahuczałybyście
3rd zahuczałby zahuczałaby zahuczałoby zahuczeliby zahuczałyby
impersonal zahuczano by
imperative 1st niech zahuczę zahuczmy
2nd zahucz zahuczcie
3rd niech zahuczy niech zahuczą
anterior adverbial participle zahuczawszy
verbal noun zahuczenie

Further reading
  • zahuczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zahuczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.