zdobycz

Polish

Etymology

From zdobyć +‎ -cz.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈzdɔ.bɨt͡ʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔbɨt͡ʂ
Syllabification: zdo‧bycz

Noun

zdobycz f

kill, catch, prey
prize, booty, swag, spoils, trophy
Synonyms: trofeum, (obsolete) zdobytek
achievement
Synonym: osiągnięcie

Declension

Declension of zdobycz

	singular	plural
nominative	zdobycz	zdobycze
genitive	zdobyczy	zdobyczy
dative	zdobyczy	zdobyczom
accusative	zdobycz	zdobycze
instrumental	zdobyczą	zdobyczami
locative	zdobyczy	zdobyczach
vocative	zdobyczy	zdobycze

Derived terms

adjective

zdobyczny

Related terms

adjective

zdobywczy

nouns

zdobyciel
zdobywca
zdobywczyni

verb

zdobywać impf

Further reading

zdobycz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
zdobycz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.