zegnanie

See also: żegnanie

Polish

Etymology

From zegnać +‎ -anie.

Pronunciation
  • IPA(key): /zɛɡˈna.ɲɛ/
  • Hyphenation: ze‧gna‧nie
  • Rhymes: -aɲɛ

Noun

zegnanie n

  1. verbal noun of zegnać

Declension
Declension of zegnanie
singular plural
nominative zegnanie zegnania
genitive zegnania zegnań
dative zegnaniu zegnaniom
accusative zegnanie zegnania
instrumental zegnaniem zegnaniami
locative zegnaniu zegnaniach
vocative zegnanie zegnania

Further reading
  • zegnanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zegnanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.