aliaż

Polish

Etymology

Borrowed from French alliage, from Middle French alleage.[1][2][3] First attested in 1817.[4][5]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈa.ljaʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aljaʂ
  • Syllabification: a‧liaż

Noun

aliaż m inan

  1. (archaic) alloy (metal combined of more elements)
    Synonyms: (obsolete) aligacja, stop
  2. (literary) combination, fusion (combination of elements or things)
    Synonyms: amalgamat, melanż, mieszanina, mieszanka, mikst, mix

Declension
Declension of aliaż
singular plural
nominative aliaż aliaże
genitive aliażu aliaży/aliażów
dative aliażowi aliażom
accusative aliaż aliaże
instrumental aliażem aliażami
locative aliażu aliażach
vocative aliażu aliaże

References
  1. Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  3. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “aliaż”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  4. Instrukcye do układania po gimnazyach i szkołach powiatowych, zapisów w przedmiotach różnych nauk‎, 1817, page 94
  5. aliaż in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.