animozja

See also: animozją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin animōsus,[1] from animus (courage, spirit, mind), under influence of French animosité and German Animosität.[2][3] First attested in 1735–1736.[4]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.ɲiˈmɔz.ja/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔzja
  • Syllabification: a‧ni‧moz‧ja

Noun

animozja f

  1. (literary) animosity [+ do (genitive) = for whom/what] or [+ między (instrumental)]/[+ pomiędzy (instrumental) = between whom/what]
    Synonym: niechęć

Declension

Collocations

References

  1. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), animozja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  2. Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  3. Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  4. Krystyna Siekierska (16.01.2020), ANIMOZJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine], Wydawnictwo PWN

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.