apadrinar
See also: apadriñar
Catalan
Verb
apadrinar (first-person singular present apadrino, past participle apadrinat)
- (transitive) to godfather
- (transitive, figurative) to sponsor
- Synonyms: patrocinar, protegir
Conjugation
Conjugation of apadrinar (first conjugation)
infinitive | apadrinar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | apadrinant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | apadrinat | apadrinada | |||||
plural | apadrinats | apadrinades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | apadrino | apadrines | apadrina | apadrinem | apadrineu | apadrinen | |
imperfect | apadrinava | apadrinaves | apadrinava | apadrinàvem | apadrinàveu | apadrinaven | |
future | apadrinaré | apadrinaràs | apadrinarà | apadrinarem | apadrinareu | apadrinaran | |
preterite | apadriní | apadrinares | apadrinà | apadrinàrem | apadrinàreu | apadrinaren | |
conditional | apadrinaria | apadrinaries | apadrinaria | apadrinaríem | apadrinaríeu | apadrinarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | apadrini | apadrinis | apadrini | apadrinem | apadrineu | apadrinin | |
imperfect | apadrinés | apadrinessis | apadrinés | apadrinéssim | apadrinéssiu | apadrinessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | apadrina | apadrini | apadrinem | apadrineu | apadrinin |
Derived terms
- apadrinament
Further reading
- “apadrinar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /apadɾiˈnaɾ/ [a.pa.ð̞ɾiˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧pa‧dri‧nar
Verb
apadrinar (first-person singular present apadrino, first-person singular preterite apadriné, past participle apadrinado)
Conjugation
Conjugation of apadrinar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of apadrinar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive apadrinar | |||||||
dative | apadrinarme | apadrinarte | apadrinarle, apadrinarse | apadrinarnos | apadrinaros | apadrinarles, apadrinarse | |
accusative | apadrinarme | apadrinarte | apadrinarlo, apadrinarla, apadrinarse | apadrinarnos | apadrinaros | apadrinarlos, apadrinarlas, apadrinarse | |
with gerund apadrinando | |||||||
dative | apadrinándome | apadrinándote | apadrinándole, apadrinándose | apadrinándonos | apadrinándoos | apadrinándoles, apadrinándose | |
accusative | apadrinándome | apadrinándote | apadrinándolo, apadrinándola, apadrinándose | apadrinándonos | apadrinándoos | apadrinándolos, apadrinándolas, apadrinándose | |
with informal second-person singular tú imperative apadrina | |||||||
dative | apadríname | apadrínate | apadrínale | apadrínanos | not used | apadrínales | |
accusative | apadríname | apadrínate | apadrínalo, apadrínala | apadrínanos | not used | apadrínalos, apadrínalas | |
with informal second-person singular vos imperative apadriná | |||||||
dative | apadriname | apadrinate | apadrinale | apadrinanos | not used | apadrinales | |
accusative | apadriname | apadrinate | apadrinalo, apadrinala | apadrinanos | not used | apadrinalos, apadrinalas | |
with formal second-person singular imperative apadrine | |||||||
dative | apadríneme | not used | apadrínele, apadrínese | apadrínenos | not used | apadríneles | |
accusative | apadríneme | not used | apadrínelo, apadrínela, apadrínese | apadrínenos | not used | apadrínelos, apadrínelas | |
with first-person plural imperative apadrinemos | |||||||
dative | not used | apadrinémoste | apadrinémosle | apadrinémonos | apadrinémoos | apadrinémosles | |
accusative | not used | apadrinémoste | apadrinémoslo, apadrinémosla | apadrinémonos | apadrinémoos | apadrinémoslos, apadrinémoslas | |
with informal second-person plural imperative apadrinad | |||||||
dative | apadrinadme | not used | apadrinadle | apadrinadnos | apadrinaos | apadrinadles | |
accusative | apadrinadme | not used | apadrinadlo, apadrinadla | apadrinadnos | apadrinaos | apadrinadlos, apadrinadlas | |
with formal second-person plural imperative apadrinen | |||||||
dative | apadrínenme | not used | apadrínenle | apadrínennos | not used | apadrínenles, apadrínense | |
accusative | apadrínenme | not used | apadrínenlo, apadrínenla | apadrínennos | not used | apadrínenlos, apadrínenlas, apadrínense |
Derived terms
Further reading
- “apadrinar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.