bilbokiet

Polish

Etymology

Borrowed from French bilboquet. First attested in 1833.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bilˈbɔ.kjɛt/
  • Rhymes: -ɔkjɛt
  • Syllabification: bil‧bo‧kiet

Noun

bilbokiet m inan

  1. (historical) bilboquet, cup-and-ball

Declension
Declension of bilbokiet
singular
nominative bilbokiet
genitive bilbokietu
dative bilbokietowi
accusative bilbokiet
instrumental bilbokietem
locative bilbokiecie
vocative bilbokiecie

References
  1. Paul de Kock (1833) Brat Jakób : powieść K. Pawła Koka (Kock)‎, volume 1, page 84
  2. bilbokiet in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bilbokiet in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bilbokiet in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.