bogomódlca

See also: bogomódlcą

Polish

Etymology

From Bóg +‎ -o- +‎ modlić +‎ -ca. First attested in the first half of the 17th century.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bɔ.ɡɔˈmut.lt͡sa/
  • Rhymes: -utlt͡sa
  • Syllabification: bo‧go‧mód‧lca

Noun

bogomódlca m pers

  1. (obsolete, religion) prayer to God (one who prays to God)

Declension
Declension of bogomódlca
singular plural
nominative bogomódlca bogomódlcy
genitive bogomódlcy bogomódlców
dative bogomódlcy bogomódlcom
accusative bogomódlcę bogomódlców
instrumental bogomódlcą bogomódlcami
locative bogomódlcy bogomódlcach
vocative bogomódlco bogomódlcy

Derived terms
noun
verb

References
  1. Andrzej Kochanowski (~1649) Rzeka Do swego się początku wracaiąca, To iest Cnota Jasnie Wielmożnego‎, page 94
  2. bogomódlca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bogomódlca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bogomódlca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.