endolcir
Catalan
Etymology
From Vulgar Latin *indulcīre, derived from Latin dulcis (“sweet”, adj). By surface analysis, en- + dolç + -ir.
Verb
endolcir (first-person singular present endolceixo, past participle endolcit)
Conjugation
Conjugation of endolcir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | endolcir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | endolcint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | endolcit | endolcida | |||||
plural | endolcits | endolcides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | endolceixo | endolceixes | endolceix | endolcim | endolciu | endolceixen | |
imperfect | endolcia | endolcies | endolcia | endolcíem | endolcíeu | endolcien | |
future | endolciré | endolciràs | endolcirà | endolcirem | endolcireu | endolciran | |
preterite | endolcí | endolcires | endolcí | endolcírem | endolcíreu | endolciren | |
conditional | endolciria | endolciries | endolciria | endolciríem | endolciríeu | endolcirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | endolceixi | endolceixis | endolceixi | endolcim | endolciu | endolceixin | |
imperfect | endolcís | endolcissis | endolcís | endolcíssim | endolcíssiu | endolcissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | endolceix | endolceixi | endolcim | endolciu | endolceixin |
Synonyms
Hyponyms
Derived terms
- endolciment
Further reading
- “endolcir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.