kołacz

Polish

kołacz

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kolačь.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈkɔ.wat͡ʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔwat͡ʂ
Syllabification: ko‧łacz

Noun

kołacz m inan

kalach

Declension

Declension of kołacz

	singular	plural
nominative	kołacz	kołacze
genitive	kołacza	kołaczy
dative	kołaczowi	kołaczom
accusative	kołacz	kołacze
instrumental	kołaczem	kołaczami
locative	kołaczu	kołaczach
vocative	kołaczu	kołacze

Derived terms

proverb

bez pracy nie ma kołaczy

Further reading

kołacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kołacz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.