król

See also: krol, Krol, krȯl, krōl, and Król

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *korľь, thought to be from Old High German Karl.

Pronunciation
  • IPA(key): /krul/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ul
  • Syllabification: król
  • Homophones: Król, krul, Krul

Noun

król m pers (diminutive królewiątko, feminine królowa)

  1. king (male monarch)

Declension
Declension of król
singular plural
nominative król królowie/króle (depreciative)
genitive króla królów
dative królowi królom
accusative króla królów
instrumental królem królami
locative królu królach
vocative królu królowie

Derived terms

Noun

król m anim

  1. (chess, card games) king
    król karo ― king of diamonds
    król kier ― king of hearts
    król pik ― king of spades
    król trefl ― king of clubs
  2. (jargon) rabbit
    Synonym: (more commonly) królik

Declension
Declension of król
singular plural
nominative król króle
genitive króla króli
dative królowi królom
accusative króla króle
instrumental królem królami
locative królu królach
vocative królu króle

See also
Chess pieces in Polish · bierki szachowe (layout · text)
♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♟
król hetman, królowa, królówka, dama wieża goniec, laufer, giermek skoczek, koń, konik pion, pionek

Further reading
  • król in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • król in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.