leźć

See also: lězć

Polish

leźć impf (determinate, perfective poleźć, indeterminate łazić)

(colloquial, intransitive) to drag one's heels, to walk or go
(colloquial, intransitive, derogatory) to butt in somewhere
Gdzie leziesz? Tam nie wolno! ― Where the hell are you going? You can't go there!

Conjugation of leźć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		leźć
present tense	1^st	lezę			leziemy
	2^nd	leziesz			leziecie
	3^rd	lezie			lezą
	impersonal	lezie się
past tense	1^st	lazłem	lazłam		leźliśmy	lazłyśmy
	2^nd	lazłeś	lazłaś		leźliście	lazłyście
	3^rd	lazł	lazła	lazło	leźli	lazły
	impersonal	leziono
future tense	1^st	będę lazł, będę leźć	będę lazła, będę leźć		będziemy leźli, będziemy leźć	będziemy lazły, będziemy leźć
	2^nd	będziesz lazł, będziesz leźć	będziesz lazła, będziesz leźć		będziecie leźli, będziecie leźć	będziecie lazły, będziecie leźć
	3^rd	będzie lazł, będzie leźć	będzie lazła, będzie leźć	będzie lazło, będzie leźć	będą leźli, będą leźć	będą lazły, będą leźć
	impersonal	będzie leźć się
conditional	1^st	lazłbym	lazłabym		leźlibyśmy	lazłybyśmy
	2^nd	lazłbyś	lazłabyś		leźlibyście	lazłybyście
	3^rd	lazłby	lazłaby	lazłoby	leźliby	lazłyby
	impersonal	leziono by
imperative	1^st	niech lezę			leźmy
	2^nd	leź			leźcie
	3^rd	niech lezie			niech lezą
active adjectival participle		lezący	leząca	lezące	lezący	lezące
contemporary adverbial participle		leząc
verbal noun		lezienie

verbs