mówiący

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish mówięcy. By surface analysis, mówić +‎ -ący. First attested in the c. 1512.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /muˈvjɔn.t͡sɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɨ
  • Syllabification: mó‧wią‧cy

Noun

mówiący m pers (feminine mówiąca)

  1. speaker (one who speaks)
    Synonyms: mówca, nadawca

Declension
Declension of mówiący
singular plural
nominative mówiący mówiący
genitive mówiącego mówiących
dative mówiącemu mówiącym
accusative mówiącego mówiących
instrumental mówiącym mówiącymi
locative mówiącym mówiących
vocative mówiący mówiący

Participle

mówiący

  1. active adjectival participle of mówić

Declension
Declension of mówiący
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative mówiący mówiące mówiąca mówiący mówiące
genitive mówiącego mówiącej mówiących
dative mówiącemu mówiącym
accusative mówiącego mówiący mówiące mówiącą mówiących mówiące
instrumental mówiącym mówiącymi
locative mówiącej mówiących

References
  1. B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “mówięcy”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading
  • mówiący in Polish dictionaries at PWN
  • “mowiący”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.