munita
Finnish
Verb
munita
Anagrams
Ingrian
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmunitɑ/, [ˈmunid]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmunitɑ/, [ˈmunid̥ɑ]
- Rhymes: -unit, -unitɑ
- Hyphenation: mu‧ni‧ta
Verb
munita
- (intransitive, folk poetic) to lay eggs
- 1915, Volmari Porkka, quoting Annu-nuorikko, “607. Narvusi, Pärspää, II1”, in Väinö Salminen, editor, Suomen Kansan Vanhat Runot. Länsi-Inkerin runot, volume III1, Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, lines 5-6:
- Murroa munnitaksee // Lehtoa levätäksee
- A lawn to lay eggs on // Woods to take a break in
-
Conjugation
Conjugation of munita (type 13/valita, no gradation) | |||||
---|---|---|---|---|---|
Indikativa | |||||
Preesens | Perfekta | ||||
positive | negative | positive | negative | ||
1st singular | munitsen | en munitse | 1st singular | oon munint, oon muninut | en oo munint, en oo muninut |
2nd singular | munitset | et munitse | 2nd singular | oot munint, oot muninut | et oo munint, et oo muninut |
3rd singular | munitsoo | ei munitse | 3rd singular | ono munint, ono muninut | ei oo munint, ei oo muninut |
1st plural | munitsemma | emmä munitse | 1st plural | oomma muninneet | emmä oo muninneet |
2nd plural | munitsetta | että munitse | 2nd plural | ootta muninneet | että oo muninneet |
3rd plural | munitsoot1), munitsevat2), munitaa | evät munitse | 3rd plural | ovat muninneet | evät oo muninneet |
impersonal | munitaa | ei munita | impersonal | ono munittu | ei oo munittu |
Imperfekta | Pluskvamperfekta | ||||
positive | negative | positive | negative | ||
1st singular | munitsin | en munint, en muninut | 1st singular | olin munint, olin muninut | en olt munint, en olt muninut |
2nd singular | munitsit | et munint, et muninut | 2nd singular | olit munint, olit muninut | et olt munint, et olt muninut |
3rd singular | munitsi | ei munint, ei muninut | 3rd singular | oli munint, oli muninut | ei olt munint, ei olt muninut |
1st plural | munitsimma | emmä muninneet | 1st plural | olimma muninneet | emmä olleet muninneet |
2nd plural | munitsitta | että muninneet | 2nd plural | olitta muninneet | että olleet muninneet |
3rd plural | munitsiit1), munitsivat2), munittii | evät muninneet | 3rd plural | olivat muninneet | evät olleet muninneet |
impersonal | munittii | ei munittu | impersonal | oli munittu | ei olt munittu |
Konditsionala | |||||
Preesens | Perfekta | ||||
positive | negative | positive | negative | ||
1st singular | munitsisin | en munitsis | 1st singular | olisin munint, olisin muninut | en olis munint, en olis muninut |
2nd singular | munitsisit, munitsiist1) | et munitsis | 2nd singular | olisit munint, olisit muninut | et olis munint, et olis muninut |
3rd singular | munitsis | ei munitsis | 3rd singular | olis munint, olis muninut | ei olis munint, ei olis muninut |
1st plural | munitsisimma | emmä munitsis | 1st plural | olisimma muninneet | emmä olis muninneet |
2nd plural | munitsisitta | että munitsis | 2nd plural | olisitta muninneet | että olis muninneet |
3rd plural | munitsisiit1), munitsisivat2), munittais | evät munitsis | 3rd plural | olisivat muninneet | evät olis muninneet |
impersonal | munittais | ei munittais | impersonal | olis munittu | ei olis munittu |
Imperativa | |||||
Preesens | Perfekta | ||||
positive | negative | positive | negative | ||
1st singular | — | — | 1st singular | — | — |
2nd singular | munitse | elä munitse | 2nd singular | oo munint, oo muninut | elä oo munint, elä oo muninut |
3rd singular | munitkoo | elköö munitko | 3rd singular | olkoo munint, olkoo muninut | elköö olko munint, elköö olko muninut |
1st plural | — | — | 1st plural | — | — |
2nd plural | munitkaa | elkää munitko | 2nd plural | olkaa muninneet | elkää olko muninneet |
3rd plural | munitkoot | elkööt munitko | 3rd plural | olkoot muninneet | elkööt olko muninneet |
impersonal | munittakkoo | elköö munittako | impersonal | olkoo munittu | elköö olko munittu |
Potentsiala | |||||
Preesens | |||||
positive | negative | ||||
1st singular | muninnen | en muninne | |||
2nd singular | muninnet | et muninne | |||
3rd singular | muninnoo | ei muninne | |||
1st plural | muninnemma | emmä muninne | |||
2nd plural | muninnetta | että muninne | |||
3rd plural | muninnoot | evät muninne | |||
impersonal | munittannoo | ei munittane | |||
Nominal forms | |||||
Infinitivat | Partisipat | ||||
active | passive | ||||
1st | munita | present | munitseva | munittava | |
2nd | inessive | munitees | past | munint, muninut | munittu |
instructive | muniten | 1) Chiefly in the Soikkola dialect. 2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect. *) For the imperative, the 2nd plural (munitkaa) may be used for the 3rd person as well. **) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative, or -kse to the potential. ***) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition. | |||
3rd | illative | munitsommaa | |||
inessive | munitsomas | ||||
elative | munitsomast | ||||
abessive | munitsomata | ||||
4th | nominative | munitsommiin | |||
partitive | munitsomista, munitsomist |
Synonyms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmunitɑ/, [ˈmunid]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmunitɑ/, [ˈmunid̥ɑ]
- Rhymes: -unit, -unitɑ
- Hyphenation: mu‧ni‧ta
Verb
munita
- inflection of munittaa:
- present indicative connegative
- second-person singular imperative
- second-person singular imperative connegative
Italian
Latin
Participle
mūnīta
- inflection of mūnītus:
- nominative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
Maltese
Pronunciation
- IPA(key): /muˈniː.ta/
Related terms
Sicilian
Pronunciation
- IPA(key): /mʊˈnita/
- Hyphenation: mu‧nì‧ta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.