obowiązek

Polish

Etymology

From obowiązać +‎ -ek.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔ.bɔˈvjɔw̃.zɛk/
Audio (file)
Rhymes: -ɔw̃zɛk
Syllabification: o‧bo‧wią‧zek

Noun

obowiązek m inan

duty (that which one is morally or legally obligated to do)

Declension

Declension of obowiązek

	singular	plural
nominative	obowiązek	obowiązki
genitive	obowiązku	obowiązków
dative	obowiązkowi	obowiązkom
accusative	obowiązek	obowiązki
instrumental	obowiązkiem	obowiązkami
locative	obowiązku	obowiązkach
vocative	obowiązku	obowiązki

Derived terms

adjective

obowiązkowy

adverb

obowiązkowo

Further reading

obowiązek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
obowiązek in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.