pędzić

Polish

Inherited from Proto-Slavic *pǫditi, perhaps from Proto-Indo-European *(s)pond-éye-ti, causative of *(s)pend- (“to stretch”).

pędzić impf

(intransitive) to rush, to dash, to scamper, to scurry
Synonyms: gnać, mknąć, (colloquial) popylać, (colloquial) zasuwać
(transitive) to chase, to drive (to impel or urge onward by force; to push forward; to compel to move on)
Synonyms: gnać, poganiać
(transitive, colloquial) to homebrew (to produce moonshine)

Conjugation of pędzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pędzić
present tense	1^st	pędzę			pędzimy
	2^nd	pędzisz			pędzicie
	3^rd	pędzi			pędzą
	impersonal	pędzi się
past tense	1^st	pędziłem	pędziłam		pędziliśmy	pędziłyśmy
	2^nd	pędziłeś	pędziłaś		pędziliście	pędziłyście
	3^rd	pędził	pędziła	pędziło	pędzili	pędziły
	impersonal	pędzono
future tense	1^st	będę pędził, będę pędzić	będę pędziła, będę pędzić		będziemy pędzili, będziemy pędzić	będziemy pędziły, będziemy pędzić
	2^nd	będziesz pędził, będziesz pędzić	będziesz pędziła, będziesz pędzić		będziecie pędzili, będziecie pędzić	będziecie pędziły, będziecie pędzić
	3^rd	będzie pędził, będzie pędzić	będzie pędziła, będzie pędzić	będzie pędziło, będzie pędzić	będą pędzili, będą pędzić	będą pędziły, będą pędzić
	impersonal	będzie pędzić się
conditional	1^st	pędziłbym	pędziłabym		pędzilibyśmy	pędziłybyśmy
	2^nd	pędziłbyś	pędziłabyś		pędzilibyście	pędziłybyście
	3^rd	pędziłby	pędziłaby	pędziłoby	pędziliby	pędziłyby
	impersonal	pędzono by
imperative	1^st	niech pędzę			pędźmy
	2^nd	pędź			pędźcie
	3^rd	niech pędzi			niech pędzą
active adjectival participle		pędzący	pędząca	pędzące	pędzący	pędzące
passive adjectival participle		pędzony	pędzona	pędzone	pędzeni	pędzone
contemporary adverbial participle		pędząc
verbal noun		pędzenie