palący

Polish

Etymology

From palić +‎ -ący.

Pronunciation
  • IPA(key): /paˈlɔn.t͡sɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɨ
  • Syllabification: pa‧lą‧cy

Adjective

palący (comparative bardziej palący, superlative najbardziej palący, adverb paląco)

  1. burning, searing, fiery, hot
    Synonyms: gorący, rozpalony
  2. acute, intense, bitter (causing sharp emotional or physical pain)
    Synonyms: dojmujący, przejmujący, gryzący, przeszywający, dotkliwy
  3. urgent, pressing
    Synonyms: naglący, pilny

Declension
Declension of palący
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative palący palące paląca palący palące
genitive palącego palącej palących
dative palącemu palącym
accusative palącego palący palące palącą palących palące
instrumental palącym palącymi
locative palącej palących

Noun

palący m pers (feminine paląca)

  1. smoker (person who smokes tobacco habitually)
    Synonym: palacz

Declension
Declension of palący
singular plural
nominative palący palący
genitive palącego palących
dative palącemu palącym
accusative palącego palących
instrumental palącym palącymi
locative palącym palących
vocative palący palący

Participle

palący

  1. active adjectival participle of palić

Further reading
  • palący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • palący in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.