policja

See also: policją

Polish

Etymology

Borrowed from Late Latin polītīa, from Ancient Greek πολῑτείᾱ (polīteíā).

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈlit͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡sja
  • Syllabification: po‧lic‧ja

Noun

policja f

  1. (law enforcement) police (organisation that enforces the law)

Declension
Declension of policja
singular plural
nominative policja policje
genitive policji policji/policyj (archaic)
dative policji policjom
accusative policję policje
instrumental policją policjami
locative policji policjach
vocative policjo policje

Derived terms
adjective
noun phrases
  • policja dochodzeniowa
  • policja drogowa
  • policja obyczajowa
  • policja polityczna
nouns
adverb
  • policyjnie

Descendants
  • → Belarusian: палі́цыя (palícyja)
  • → Russian: поли́ция (polícija)
  • → Ukrainian: полі́ція (polícija)

Further reading
  • policja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • policja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.