przemienić

Polish

Etymology

From prze- +‎ mienić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: prze‧mie‧nić

Verb

przemienić pf (imperfective przemieniać)

  1. (transitive) to transform, to transmute [+ w (accusative) = into something]
  2. (reflexive) to transform, to morph, to change [+ w (accusative) = into something]

Conjugation
Conjugation of przemienić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przemienić
future tense 1st przemienię przemienimy
2nd przemienisz przemienicie
3rd przemieni przemienią
impersonal przemieni się
past tense 1st przemieniłem przemieniłam przemieniliśmy przemieniłyśmy
2nd przemieniłeś przemieniłaś przemieniliście przemieniłyście
3rd przemienił przemieniła przemieniło przemienili przemieniły
impersonal przemieniono
conditional 1st przemieniłbym przemieniłabym przemienilibyśmy przemieniłybyśmy
2nd przemieniłbyś przemieniłabyś przemienilibyście przemieniłybyście
3rd przemieniłby przemieniłaby przemieniłoby przemieniliby przemieniłyby
impersonal przemieniono by
imperative 1st niech przemienię przemieńmy
2nd przemień przemieńcie
3rd niech przemieni niech przemienią
passive adjectival participle przemieniony przemieniona przemienione przemienieni przemienione
anterior adverbial participle przemieniwszy
verbal noun przemienienie

Further reading
  • przemienić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przemienić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.