przyganiać
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish przyganiać. By surface analysis, przygnać + -ać. First attested in 1396.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨˈɡa.ɲat͡ɕ/
- Rhymes: -aɲat͡ɕ
- Syllabification: przy‧ga‧niać
Verb
przyganiać impf (perfective przygonić or przygnać)
Conjugation
Conjugation of naciągać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | naciągać | |||||
present tense | 1st | naciągam | naciągamy | |||
2nd | naciągasz | naciągacie | ||||
3rd | naciąga | naciągają | ||||
impersonal | naciąga się | |||||
past tense | 1st | naciągałem | naciągałam | naciągaliśmy | naciągałyśmy | |
2nd | naciągałeś | naciągałaś | naciągaliście | naciągałyście | ||
3rd | naciągał | naciągała | naciągało | naciągali | naciągały | |
impersonal | naciągano | |||||
future tense | 1st | będę naciągał, będę naciągać |
będę naciągała, będę naciągać |
będziemy naciągali, będziemy naciągać |
będziemy naciągały, będziemy naciągać | |
2nd | będziesz naciągał, będziesz naciągać |
będziesz naciągała, będziesz naciągać |
będziecie naciągali, będziecie naciągać |
będziecie naciągały, będziecie naciągać | ||
3rd | będzie naciągał, będzie naciągać |
będzie naciągała, będzie naciągać |
będzie naciągało, będzie naciągać |
będą naciągali, będą naciągać |
będą naciągały, będą naciągać | |
impersonal | będzie naciągać się | |||||
conditional | 1st | naciągałbym | naciągałabym | naciągalibyśmy | naciągałybyśmy | |
2nd | naciągałbyś | naciągałabyś | naciągalibyście | naciągałybyście | ||
3rd | naciągałby | naciągałaby | naciągałoby | naciągaliby | naciągałyby | |
impersonal | naciągano by | |||||
imperative | 1st | niech naciągam | naciągajmy | |||
2nd | naciągaj | naciągajcie | ||||
3rd | niech naciąga | niech naciągają | ||||
active adjectival participle | naciągający | naciągająca | naciągające | naciągający | naciągające | |
passive adjectival participle | naciągany | naciągana | naciągane | naciągani | naciągane | |
contemporary adverbial participle | naciągając | |||||
verbal noun | naciąganie |
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przyganiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Further reading
- przyganiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przyganiać in Polish dictionaries at PWN
- Paweł Kupiszewski (29.09.2020), “PRZYGANIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “przyganiać”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861), “przyganiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przyganiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 285
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.