reveixinar
Catalan
Etymology
From revessar.
Pronunciation
Verb
reveixinar (first-person singular present reveixino, past participle reveixinat)
Synonyms
- enreveixinar
Conjugation
Conjugation of reveixinar (first conjugation)
infinitive | reveixinar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | reveixinant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | reveixinat | reveixinada | |||||
plural | reveixinats | reveixinades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | reveixino | reveixines | reveixina | reveixinem | reveixineu | reveixinen | |
imperfect | reveixinava | reveixinaves | reveixinava | reveixinàvem | reveixinàveu | reveixinaven | |
future | reveixinaré | reveixinaràs | reveixinarà | reveixinarem | reveixinareu | reveixinaran | |
preterite | reveixiní | reveixinares | reveixinà | reveixinàrem | reveixinàreu | reveixinaren | |
conditional | reveixinaria | reveixinaries | reveixinaria | reveixinaríem | reveixinaríeu | reveixinarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | reveixini | reveixinis | reveixini | reveixinem | reveixineu | reveixinin | |
imperfect | reveixinés | reveixinessis | reveixinés | reveixinéssim | reveixinéssiu | reveixinessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | reveixina | reveixini | reveixinem | reveixineu | reveixinin |
Derived terms
- enreveixinar
- reveixí
Further reading
- “reveixinar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.