służba

See also: služba

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *služьba. By surface analysis, służyć +‎ -ba.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈswuʐ.ba/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʐba
  • Syllabification: służ‧ba

Noun

służba f

  1. service, duty; the act of providing public service
  2. domestic service; people employed for housekeeping

Declension
Declension of służba
singular plural
nominative służba służby
genitive służby służb
dative służbie służbom
accusative służbę służby
instrumental służbą służbami
locative służbie służbach
vocative służbo służby

Further reading
  • służba in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • służba in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.