szkielet

Polish

Etymology

From Ancient Greek σκελετός (skeletós).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʂkjɛ.lɛt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlɛt
  • Syllabification: szkie‧let

Noun

szkielet m inan

  1. (anatomy) skeleton
  2. framework, skeleton (a frame that provides support to a building or other construction)

Declension
Declension of szkielet
singular plural
nominative szkielet szkielety
genitive szkieletu szkieletów
dative szkieletowi szkieletom
accusative szkielet szkielety
instrumental szkieletem szkieletami
locative szkielecie szkieletach
vocative szkielecie szkielety

Derived terms
  • szkieletowy

Further reading
  • szkielet in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szkielet in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.