sztępel

• stempel

Borrowed from German Stempel.

• IPA^(key): /ˈʂtɛm.pɛl/
• Rhymes: -ɛmpɛl
• Syllabification: sztę‧pel

sztępel m inan (archaic)

1. stamp, die, what leaves an imprint
2. pestle
3. gunstick, ramrod
   • 1680, Meninski, Franciszek à Mesgnien, “sztępel”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum‎ (in Ottoman Turkish, Turkish, Latin, German, Italian, French, and Polish), Vienna, column 1297:

     تفنك چبوغی tüfenk ćiubughy. Embolus, bacillus immisorius, virga stipatoria, quâ inculcatur farsum. Ladstecke / Ladstab. La bachetta. La baguette. Sztępel.

     gunstick

• → Belarusian: шо́мпал (šómpal)
• → Bulgarian: шо́мпол (šómpol)
• → Russian: шо́мпол (šómpol), ше́нпол (šénpol), ше́мпол (šémpol), шо́мпал (šómpal), шо́нпал (šónpal)
• → Ukrainian: шо́мпол (šómpol)

• sztępel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sztępel in Polish dictionaries at PWN
• Vasmer, Max (1964–1973), “шо́мпол”, in Этимологический словарь русского языка [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), transl. and suppl. by Oleg Trubachyov, Moscow: Progress