ulicznik

Polish

Etymology

From ulica +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈlʲit͡ʂ.ɲik/

Noun

ulicznik m pers (feminine ulicznica)

  1. (derogatory) urchin, guttersnipe, mudlark

Declension
declension of ulicznik
singular plural
nominative ulicznik ulicznicy
genitive ulicznika uliczników
dative ulicznikowi ulicznikom
accusative ulicznika uliczników
instrumental ulicznikiem ulicznikami
locative uliczniku ulicznikach
vocative uliczniku ulicznicy

Further reading
  • ulicznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ulicznik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.