wczuć

Polish

Etymology

From w- +‎ czuć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ft͡ʂut͡ɕ/
  • Rhymes: -ut͡ɕ
  • Syllabification: wczuć

Verb

wczuć pf (imperfective wczuwać)

  1. (reflexive) to empathise [+ w (accusative) = with something/someone]
    Synonym: wżyć się

Conjugation
Conjugation of wczuć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wczuć
future tense 1st wczuję wczujemy
2nd wczujesz wczujecie
3rd wczuje wczują
impersonal wczuje się
past tense 1st wczułem wczułam wczuliśmy wczułyśmy
2nd wczułeś wczułaś wczuliście wczułyście
3rd wczuł wczuła wczuło wczuli wczuły
impersonal wczuto
conditional 1st wczułbym wczułabym wczulibyśmy wczułybyśmy
2nd wczułbyś wczułabyś wczulibyście wczułybyście
3rd wczułby wczułaby wczułoby wczuliby wczułyby
impersonal wczuto by
imperative 1st niech wczuję wczujmy
2nd wczuj wczujcie
3rd niech wczuje niech wczują
anterior adverbial participle wczuwszy
verbal noun wczucie

Further reading
  • wczuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wczuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.