wduszać

Polish

Etymology

From wdusić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvdu.ʂat͡ɕ/
  • Rhymes: -uʂat͡ɕ
  • Syllabification: wdu‧szać

Verb

wduszać impf (perfective wdusić)

  1. (transitive) to press in, to push in [+ w (accusative) = into something]

Conjugation
Conjugation of wduszać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wduszać
present tense 1st wduszam wduszamy
2nd wduszasz wduszacie
3rd wdusza wduszają
impersonal wdusza się
past tense 1st wduszałem wduszałam wduszaliśmy wduszałyśmy
2nd wduszałeś wduszałaś wduszaliście wduszałyście
3rd wduszał wduszała wduszało wduszali wduszały
impersonal wduszano
future tense 1st będę wduszał,
będę wduszać
 będę wduszała,
będę wduszać
 będziemy wduszali,
będziemy wduszać
 będziemy wduszały,
będziemy wduszać
2nd będziesz wduszał,
będziesz wduszać
 będziesz wduszała,
będziesz wduszać
 będziecie wduszali,
będziecie wduszać
 będziecie wduszały,
będziecie wduszać
3rd będzie wduszał,
będzie wduszać
 będzie wduszała,
będzie wduszać
 będzie wduszało,
będzie wduszać
 będą wduszali,
będą wduszać
 będą wduszały,
będą wduszać
impersonal będzie wduszać się
conditional 1st wduszałbym wduszałabym wduszalibyśmy wduszałybyśmy
2nd wduszałbyś wduszałabyś wduszalibyście wduszałybyście
3rd wduszałby wduszałaby wduszałoby wduszaliby wduszałyby
impersonal wduszano by
imperative 1st niech wduszam wduszajmy
2nd wduszaj wduszajcie
3rd niech wdusza niech wduszają
active adjectival participle wduszający wduszająca wduszające wduszający wduszające
passive adjectival participle wduszany wduszana wduszane wduszani wduszane
contemporary adverbial participle wduszając
verbal noun wduszanie

Further reading
  • wduszać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wduszać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.