wesołek

Polish

Etymology

From wesoły +‎ -ek.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɛˈsɔ.wɛk/

Noun

wesołek m pers

  1. (colloquial) hoot, joker, wag
    Synonyms: dowcipniś, żartowniś, kawalarz, figlarz
  2. (historical) jester, fool
    Synonym: błazen

Declension
declension of wesołek
singular plural
nominative wesołek wesołkowie
genitive wesołka wesołków
dative wesołkowi wesołkom
accusative wesołka wesołków
instrumental wesołkiem wesołkami
locative wesołku wesołkach
vocative wesołku wesołkowie

Further reading
  • wesołek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wesołek in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.