zezwierzęcenie
Polish
Etymology
From zezwierzęcić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /zɛz.vʲɛ.ʐɛnˈt͡sɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Noun
zezwierzęcenie n
- verbal noun of zezwierzęcić
- bestiality, beastliness, inhumanity, savagery
- Synonym: bestialstwo
Declension
Declension of zezwierzęcenie
singular | |
---|---|
nominative | zezwierzęcenie |
genitive | zezwierzęcenia |
dative | zezwierzęceniu |
accusative | zezwierzęcenie |
instrumental | zezwierzęceniem |
locative | zezwierzęceniu |
vocative | zezwierzęcenie |
Further reading
- zezwierzęcenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zezwierzęcenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.